خاک فسفات اسفوردی می تواند آسم را از بین ببرد

هنگامی که فسفر از طریق کودهای شیمیایی منبع غیر آلی، کود، جامدات زیستی یا بقایای گیاهی یا حیوانی مرده (منابع آلی) وارد خاک می شود.

از طریق فرآیندهایی مانند کانی سازی، تثبیت، جذب، بارش، دفع، هوازدگی، بین چندین حوضچه خاک چرخش می کند.

انحلال در زیر توضیحاتی در مورد این فرآیندها ارائه شده است.

کانی سازی فرآیندی است که از طریق آن فسفر آلی خاک با کمک میکروب های خاک به فسفر معدنی تبدیل می شود. از سوی دیگر، بی حرکتی، معکوس کانی سازی است.

در طی بی حرکتی، اشکال غیر آلی خاک فسفات اسفوردی دوباره به اشکال آلی تبدیل شده و به سلول های زنده میکروب های خاک جذب می شوند.

بی‌حرکتی معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که بقایای محصول در خاک گنجانده شود. با تجزیه بقایای گیاهی، فسفر بیشتری در محلول خاک از طریق کانی سازی در دسترس می شود.

از آنجایی که فرآیندهای کانی سازی و بی حرکتی فرآیندهای بیولوژیکی هستند، به شدت تحت تأثیر رطوبت خاک، دما، pH، نسبت کربن آلی به فسفر آلی بقایای گیاهی، جمعیت میکروبی و غیره قرار دارند.

جذب فرآیندی است که در آن فسفر موجود در محلول خاک به سطح ذرات خاک متصل باید می‌شود. اتصال فسفر روی سطوح رسی یا اکسیدهای آهن (Fe) و آلومینیوم (Al) و هیدروکسیدهای موجود در خاک صورت می گیرد.

جذب یک فرآیند سریع و ماهیت برگشت پذیر است، به این معنی که فسفر جذب شده می تواند از طریق فرآیندی به نام دفع در محلول خاک آزاد شود و برای جذب گیاه در دسترس باشد.

خاک‌هایی که غلظت‌های بیشتری از اکسیدهای آهن و آلومینیوم دارند، پتانسیل بیشتری برای جذب فسفر نسبت به خاک‌هایی با اکسیدهای آهن و آلومینیوم نسبتاً کم دارند.

یکی دیگر از خواص خاک که به جذب فسفر کمک می کند، محتوای خاک رس است. خاک هایی که میزان رس بیشتری دارند نسبت به خاک های شنی بافت درشت ظرفیت جذب بالاتری دارند.